ایرج مصداقی

https://www.youtube.com/watch?v=wiMdw

ایرج مصداقی: اتهامات منتسب به اعدام‌شدگان شگفتی‌آور است

رادیو بین المللی فرانسه - حسینعلی نیری، مسئول هیات متصدی اعدام‌ زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷، در مصاحبه‌ای برای نخستین بار از اعدام‌های دسته‌جمعی تابستان ۱۳۶۷ دفاع کرد و گفت «توطئه‌های جدیدی در راه بود» و اگر آن اعدام‌ها «نمی‌شد شاید اصلا نظام نمی ماند»، «با قربانت بروم و فدایت شوم نمی‌شد کشور را اداره کرد».

حسینعلی نیری که از عوامل اصلی تصمیم‌گیر کمیته چهار نفره موسوم به «هیئت مرگ» در جریان اعدام‌ زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ است، در مصاحبه‌ای که در وبگاه «مرکز اسناد انقلاب اسلامی» منتشر شد، در پاسخ به این پرسش که چرا زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ دوباره محاکمه و شمار زیادی از آنها اعدام شدند، گفت: برای اینکه «در زندان دوباره شلوغ کردند و در فضای زندان، باز هم انسجام خودشان را داشتند و تشکیلات جدیدی هم درون زندان به وجود آورده بودند».

حسینعلی نیری که در این مصاحبه پس از گذشت بیش از سه دهه از اعدام‌های دسته‌جمعی تابستان ۱۳۶۷ دفاع می‌کند، در آن هنگام حاکم شرع وقت بود و ریاست کمیته چهار نفره موسوم به «هیئت مرگ»، کمیته‌ای که درباره سرنوشت زندانیان تصمیم می‌گرفت، را برعهده داشت. ابراهیم رئیسی، مصطفی پورمحمدی و مرتضی اشراقی، سه عضو دیگر این هیئت چهار نفره بودند. مصطفی پورمحمدی، ریاست «مرکز اسناد انقلاب اسلامی» را برعهده دارد.

این کمیته چهار نفره، در سال۱۳۶۷، با استناد به احکام آیت‌الله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، چند هزار زندانی سیاسی که در حال گذراندن احکام زندان بودند، را بطور مخفیانه اعدام کردند. تعداد دقیق اعدام‌شدگان که بالغ بر چهار هزار نفر برآورد می‌شود، مشخص نیست. اغلب اعدام‌شدگان از اعضا زندانی سازمان مجاهدین خلق و زندانیان چپ‌گرا بودند.

اظهارات تازه حسینعلی نیری، درباره اعدام‌شدگان تابستان ۱۳۶۷ در حالی انجام شده است، که قرار است در هفته جاری، دستگاه قضائی سوئد درباره حکم نهائی حمید نوری، متهم به مشارکت در اعدام زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ تصمیم گیری کند.

برگزاری دادگاه حمید نوری در سوئد، اعتراض شدید مقامات جمهوری اسلامی ایران را به همراه داشت و آنان بارها خواستار آزادی این متهم و بازگشت وی به ایران شدند.

حسینعلی نیری، در بخشی از این مصاحبه در دفاع از تصمیمات هیئت چهار نفره، گفت: «آن برهه شرایط ویژه‌ای بود، وضع مملکت بحرانی بود، یعنی اگر قاطعیت امام نبود شاید اصلا وضعیت طور دیگری بود».

این عضو کمیته چهار نفره اعدام‌های تابستان ۱۳۶۷ با اشاره به «ترورهایی که در تهران و شهرهای دیگر اتفاق می‌افتاد»، تاکید کرد: «تشکیلات جدیدی در درون زندان به‌وجود آورده بودند»، «قطع کردن سیم تلفن»، «شکستن لامپ»، «در این شرایط که نمی‌شود با قربانت بروم و فدایت بشوم کشور را اداره کرد».

حسینعلی نیری، در این نخستین اظهارنظر علنی درباره اعدام‌ زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷، به نقش بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، همچنین به «شرایط ویژه» و«بحرانی» کشور، اشاره کرده و گفت: «اگر قاطعیت امام نبود شاید ما اصلاً این امنیت را نداشتیم. شاید اصلاً نظام نمی‌ماند».

حاکم شرع وقت در تابستان ۱۳۶۷، در دفاع از احکام اعدام، درحالی از لزوم صدور «حکم قاطع» برای «جمع کردن مسئله» سخن گفته است که حسینعلی منتظری، قائم مقام وقت رهبر جمهوری اسلامی ایران، در واکنش به این تصمیم، در دیدار با اعضا کمیته چهار نفره قضات، این اقدام را «بزرگترین جنایت در تاریخ جمهوری اسلامی» برشمرده بود که تاریخ از آنان با نام «جنایتکار» یاد خواهد کرد.

در پی نامزدی و پیروزی ابراهیم رئیسی در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴٠٠، موجی از اعتراضات نسبت به نقش وی در اعدام‌های تابستان ۱۳۶۷ به پا خاست. اما ابراهیم رئیسی در نخستین نشست خبری خود، پس از پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری، از نقش خود در تصمیم‌گیری‌های تابستان ۱۳۶۷ با «افتخار» یاد کرد و گفت: «باید مورد تقدیر و تشویق قرار بگیرد.

ایرج مصداقی، کنشگر سیاسی و از جان‌به‌دربردگان اعدام‌های تابستان ۱۳۶۷، در گفتگو با بخش فارسی رادیو بین‌المللی فرانسه، بخش زیادی از اظهارات حسینعلی نیری را با برشمردن نمونه‌هایی از مشاهدات خود غیرقابل قبول عنوان کرد.

منبع:رادیو فرانسه