ایرج مصداقی

سایت تابناک وابسته به محسن رضایی و بخشی از دستگاه اطلاعاتی رژیم در خبری با عنوان «وقتي تروريست‌ها دموکراتيک مي‌شوند !» مدعی شد که همزمان با خارج شدن نام مجاهدین از لیست سازمان‌های تروریستی، فعالیت‌ این گروه در داخل کشور افزایش یافته است.

http://www.tabnak.ir/pages/?cid=25085

تابناک به نقل از خبرنگار خود، محور فعالیت‌های «خرابکارانه» مجاهدین را « جمع‌آوري اطلاعاتی درباره فعاليت‌هاي هسته‌اي ايران، جذب افراد، فعاليت‌هاي تبليغاتي، تخليه اطلاعاتي و دامن زدن به آن و پيگيري‌ فعاليت‌هاي اعتراضي در داخل كشور.» عنوان کرد.

تا این‌جای مطلب به جز یک هشدار اطلاعاتی مرسوم رژیم نکته‌ی خاصی در خبر منتشر شده‌ی تابناک نیست. اما تهدید اصلی در پاراگراف بعدی و آن‌جایی است که تابناک مدعی می‌شود:‌ « به نظر مي‌رسد كه برخي شايعات، مبني بر پيوند دوباره اين گروه با برخي حاميان سابق خود، درست بوده و حمايت از منافقين از سر گرفته شده باشد.»

بدون تردید زندانیان سیاسی سابق و هواداران شناخته‌ شده‌ی مجاهدین در داخل کشور می‌توانند هدف اصلی این گونه تحلیل‌ها و زمینه‌‌سازی‌ها برای سرکوب باشند.

هنوز فراموش نکرده‌ایم که مسئولان قضایی، سیاسی و امنیتی رژیم پس از گذشت دو دهه از کشتار ۶۷ همچنان با طرح اخبار غیرواقعی مبنی بر ارتباط مجاهدین با زندانیان در زندان‌های سراسر کشور و توطئه برای برهم زدن ثبات و امنیت کشور، تلاش می‌کنند قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ را توجیه کنند.

طرح موضوع «پیوند دوباره» مجاهدین با «برخی حامیان سابق خود» در ایران از سوی سایت تابناک را جدی بایستی گرفت. این هشدار می‌تواند زمینه‌ سازی برای دستگیری‌ گسترده و اعمال فشار روی کسانی باشد که سابقه‌ی زندان و یا حمایت از مجاهدین را داشته‌اند. به ویژه که این سایت اضافه کرده است: «گفتني است،‌ فعاليت‌هاي تبليغي منافقين در دانشگاه‌ها در يك سال اخير، روند رو به رشدي را پشت سر گذاشته است.»

اعتراف به گسترش فعالیت مجاهدین در محیط‌های دانشگاهی بیش از هرچیز حاکی از شکننده بودن وضعیت رژیم است. ظاهراً یکی از راه‌های جلوگیری از «روند رو به رشد» فعالیت‌های تبلیغی مجاهدین، اعمال فشار روی هواداران شناخته شده این سازمان است. به این ترتیب می‌توان جو رعب و وحشت را گسترش داد و هزینه‌ی فعالیت به نفع مجاهدین را بالا برد.

کاهش درآمدهای نفتی، شکست برنامه‌های اقتصادی، تورم لجام گسیخته، رشد روزافزون نارضایتی عمومی، شرایط رژیم را به مرز خطرناکی رسانده است. نزدیک شدن انتخابات ریاست جمهوری و افزایش جنگ قدرت در میان‌ جناح‌های رژیم، شکنندگی رژیم را بیش از پیش خواهد کرد.

مانور ۳۰ هزارنفری یک هفته‌ای نیروی انتظامی در تهران تحت عنوان «مانور امنيت و آرامش» بیش از هرچیز نگرانی رژیم از شورش‌های اجتماعی پیش رو را می‌رساند؛‌ وگرنه لازم نبود بیش از «۴ هزار وسیله نقلیه سبک و سنگین» را به میدان‌های اصلی شهر تهران گسیل دارد. در همین حال خبر حضور مجدد نیروهای بسیجی در خیابان ها و محله‌های تهران قدم دیگری است برای بسط سرکوب و اعمال شرایط ویژه.

همچنین شکل گیری دو تشکیلات جدید امنیتی "شوراي تأمين امنيت" و " کار گروه مشترک دولت نهم و ستاد کل نيروهاي مسلح" در " کنار شورای عالی امنیت ملی " و "شوراي تامين استان" که از قبل وجود داشتند نشان‌دهنده‌ی بحرانی تلقی کردن اوضاع از سوی مقامات امنیتی رژیم است.

رژیم در وضعیت بحرانی از هر زمان دیگری خطرناک‌تر است. سرکوب وحشیانه‌ی سال‌های ۶۰ و ۶۷ در دورانی اتفاق افتاد که رژیم لرزه‌ی سرنگونی را احساس می‌‌کرد و برای مقابله با آن‌ تنها راه را در بسط شکنجه و کشتار می‌دید.

با توجه به اخبار منتشر شده، در شرایط پیش رو جان زندانیان سیاسی سابق و هواداران شناخته شده مجاهدین بیش از پیش در خطر است.

ایرج مصداقی

۲۳ آبان ۱۳۸۷

Irajmesdaghi@yahoo.com

www.irajmesdaghi.com